Hún heyrði hann gráta hún má ekki sjá, ekki sjá Hvernig hann verður, hvernig hann er, hvernig er Hann lætur það vera hann horfir á sig, á sig Hann má ekki muna hvernig það var, hvernig var Ekki koma inní hausinn minn Skoða heiminn minn Þegar einn er farinn gráta hinir Ekki koma inní hausinn minn Skoða heiminn minn Þegar einn er farinn, er hún þá hér? Hann gat miklu meira hann man hvernig var, hvernig var Orðin þau tóku öll ljóðin í burt, tóku burt Hún horfir á heiminn hans, horfir og sér, og hún sér Hvernig hann verður, hvað hann gat gert, hvað hann gat gert Ekki koma inní hausinn minn Skoða heiminn minn þegar einn er farinn gráta hinir Ekki koma inní hausinn minn Skoða heiminn minn Þegar einn er farinn, er hún þá hér Hún heldur í mig Hún kyssir mig bless Hún veit hver ég er Hann hugsar og sér að hún leggur af stað Hún leggur af stað (Cactus, me) She heard him cry, she mustn't see, don't see What he becomes, what he's like, what's like He leaves it alone, he looks at himself, at himself He mustn't remember what it was like, what like Don't come into my head Look at my world When one is gone the others cry Don't come into my head Look at my world When one is gone, is she here? He could so much more, he remembers what it was like, what like The words, they took all the poems away, took away She looks at his world, watches and sees, and she sees What he'll be like, what he could do, what he could do Don't come into my head Look at my world When one is gone the others cry Don't come into my head Look at my world When one is gone, is she here? She holds onto me She kisses me goodbye She knows who I am He thinks and sees that she starts her journey She starts her journey