Dolunay parlak görünmüyor bu gece Benim toprak dolu kör gözlerime Son þafaðýn sökmesini beklerken Karanlýklar geceden taþýyorlar yine Ruhumu yalnýzlýkla dolduruyorlar Bedenim titriyor soðuk gecede Kayalýklarýn üzerinde oturup Kendimi dalgalarýn sesine verirken Uzaklardan rüzgarýn þarkýsý geliyor Belki de þu yalnýz ufuklardan Mezarýmýn yanýnda durup Kendimi geceye teslim ederken