Un ves Sonsente éra sábe Un ves Sonsente éra ote koza Kónde ses mudjer tava uzá Un lense, un xalxe kor da róza Un bluza, un kónta de koral Kónde, na ses bói nasional, es ta morná te manxê Kónde sen konfiansa nen abus Es ta sirví ses kafe ku ses ratxinha de kuskús Kónde pa Nosinhóra da Lus tive un grande pursisan Kónde ta kolóde Santa Krus Ta kolóde pa Sanjon na Ribera di Julion Kónde ta kutxide na pilon, ta kantóde na purfia Kónde ta txubidu na pórta Ta vivide kon más goste i kon más aligria Es ka tava andá móda góra Na mei di mizéria, xei di fóm Ta inbarká, ta ba nbóra Sen un papel, sen un nóm Móda un lingada di karvon Éra koliéta na txon, éra vapor na Baía O! Sonsente na kes dia Ate góte di Mané Jon tava ngorda na jemada Pa tude es rua di Morada éra un data di stranjer Éra uma vida folgada Sisarón, vida erada, ta nada na dinher Di note sentóde na prasinha ta partí góin asin Pa mi, pa bo, pe mi Pa mi, pa bo, pe mi Éra na tenpe di kanikinha