Na sali wielkiej i b³yszcz¹cej Tak jak nocne Buenos Aires Które nie chce spaæ Orkiestra stroi instrumenty Daje znak i zaraz zacznie Nowe tango graæ Siedzimy obok obojêtni Wobec siebie jak turyœci Wystukujemy rytm Nie bêdzie tanga miêdzy nami Choæby nawet cud siê ziœci³ Nie pomo¿e nic Chocia¿ p³yn¹ ostre nuty W ¿y³ach p³onie krew Nigdy ¿adne z nas do tañca Nie poderwie siê Bo do tanga trzeba dwojga Zgodnych cia³ i chêtnych serc Bo do tanga trzeba dwojga Tak ten œwiat z³o¿ony jest Zaleje w koñcu Buenos Aires Noc tak gêsta jak atrament A gdy przyjdzie brzask Co by³o w naszych sercach kiedyœ Kiedyœ jak œwiec¹cy diament Ca³y straci blask I choæ bêd¹ znowu grali Bóg to jeden wie Nigdy razem na tej sali Nie spotkamy siê Bo do tanga trzeba dwojga Zgodnych cia³ i chêtnych serc Bo do tanga trzeba dwojga Tak ten œwiat z³o¿ony jest