Salig skal han vere han som lir... Som ei er kledt i det bleike Ijos av dag Salig skal han vere han som tyrster i hug etter visdom Med mektig song skal me hylle hass minne... Taarer fraa Den Skuldlause dei fall ned paa den kolde og nakne jord Og der saman med dei er han dømd til aa vandre Lik eit vitnesbyrd om Deira skam... Eg let mitt andlet vaskast av mine bitre taarer for dei var eg ikkje meir enn ei byrd inntil slutten (som eg no staar kledt i) Me er odden paa hass sverd som stikk saa djupt i kjot Me er styrken i hass slag som knuser veike skallar Me er smerten Dei kan kjenne medan Dei fell inn i det djupe og kolde Kan du sjaa sorgen i auga vaara? No!...Doy i skuggen av di onde daad... Salig skal han vere han som lir... Som ei er kledt i det bleike Ijos av dag Salig skal han vere han som tyrster i hug etter visdom... Salig er den som lir...