Nesta noite escura e bretemosa Na que vai camiñando o noso esprito Vese un raio de Sol, vese unha rosa Que abrirá, no mencer, novos camiños Compañeira nos días de tristura Compañeira nas noites de esperenza Paso a paso de alento de tenrura Pedra a pedra no mundo a nosa casa Racharemos cadeas que nos prenden E faremos fuxi-la treboada Falaremos de amor coa nosa xente Pra viviren con nosco a mañá crara