Puff, puff, pass þÚ ert gyðju líkust upp í rúmi Puff, puff, pass Bara nóttin, ég og þú og núið Puff, puff, pass Vökum lengum, það er enginn lúinn Puff, puff, pass þAr til föstudagurinn er búinn þÚ ert gyðju líkust upp í rúmi Puff, puff, pass Bara nóttin, ég og þú og núið Puff, puff, pass Vökum lengum, það er enginn lúinn Puff, puff, pass þAr til föstudagurinn er búinn Upp í rúmi, undir sæng, móða á rúðunni Svitinn perlast eins og demantar á húðinni Tíminn stopp, gott í kropp, góða músíkin Og veröldin sem stendur í stað fyrir utan húsið mitt þÚ ert sæt í morgunsólinni En jafnvel sætari að nóttu til Og þú gefur mér þúsund ástæður Til að yrkja um moðerfokkíng kúr og ást maður Loginn í glóðinni er skuggalegt ljós Herbergið, alheimurinn, undarleg ró Hitinn er varasamur, bullandi blóð þEtta er fullkomin nótt, ég og gullfalleg snót þÚ ert gyðju líkust upp í rúminu Liggjandi oná sænginni með varalit Eyðum ævinni okkar undir tunglinu Hlið við hlið við í húminu vaggandi Á diskóstað ég dansaði frá cirka tólf til sjö Við mættumst þar með klofin okkar opin bæði tvö þEtta er föstudagurinn langi Aðeins 52 á ári Sólin sest en stendur svo upp þÚ vaknar og gengur svo burt Vil ekki sofna, ég vil vera þér hjá Vil ekki vakna því þá ferðu mér frá Morguninn eftir þegar allt verður grátt þÚ ferð þína leið og ég í öfuga átt Tónlistin hún hljómar blíðlega úr lappanum Óranslitað ljósið skin úr saltsteinslampanum Og við erum tvö með ekkert sérstakt til að tala um Áhyggjur annara eru bara ekkert sem mig varðar um Svörtu augun þín dáleiða mig, ég er lamaður Gerðu alla þína galdra bakvið þykkar gardínur Í þínum höndum er ég gjörsamlega valdalaus Komdu nær ég lifna við eins og lazarus Og nick cave syngur sínar ballöður Um ást í myrkrinu og harmleiki og aftökur Og það hljómar eins og hver og ein af hans sögum Hafi verið samin, sögð og sungin bara handa okkur Svo lítið eftir af farðanum þItt innra eðli sést svo vel í daufum bjarmanum Nóttin er ung og hún skilur hvað ég tala um Tvö rándýr, blóðbað, þynnka á morgun Á diskóstað ég dansaði frá sirka tólf til sjö Við mættumst þar með glösin okkar sopin bæði tvö þEtta er föstudagurinn langi Aðeins 52 á ári Sólin sest en stendur svo upp þÚ vaknar og gengur svo burt Vil ekki sofna, ég vil vera þér hjá Vil ekki vakna því þá ferðu mér frá Morguninn eftir þegar allt verður grátt þÚ ferð þína leið og ég í öfuga átt Tónlistin hún hljómar blíðlega úr lappanum Óranslitað ljósið skin úr saltsteinslampanum Og við erum tvö með ekkert sérstakt til að tala um Áhyggjur annara eru bara ekkert sem mig varðar um