Yaþlýlýk Penceresi Kimi derin derin bir uykuda Kimide sonsuz bir yolculukta Yaðmur ölgün ölgün damlamakta Gece bile sinmiþ bir kenara, sokakta Ne düþünüyor dersin gece böyle, kara kara Neye aðlýyor dersin geceler, kara kara Sana mý? Bana mý? Yoksa ona mý? Yoksa eriyip geçip giden zamanlara mý? Yoksa birbirlerine sýrt çeviren, insanlara mý? Biz geçeriz zaman geçer Dünya kalmaz yerinde Ölüm çiçektir dostum Taze kalmaz günlerce Ne aðlayan gece kalýr Ne de derin uykular Yine kendi kendine Koþuþturur insanlar ---- Yalnýzlýk Penceresi (Özdemir Asaf) Aralarýndan geçiyorum Hiç kimse elele deðil Herkes kendine dönmüþ diyorum Bir kaçýnýn içine bakýyorum Hiç kimse kendisiyle barýþýk deðil Herkese kendini anlatýyorum Kime kendini anlatsam þaþýrýyor Kendimi kime anlatacaðým, þaþýrdým Hiç kimse ilkin kendisine alýþýk deðil Hiç kimse ilkin kendisiyle barýþýk deðil