HiçBirÞey Hiçbirþey ülkesinde, hiçbirþey herþeymiþ Herþey hiçbirþey hiçbirþey, herþey hiçbirþey Aþklar dostluklar arkadaþlýk, hiçbirþey hiçbirþey Daðlar nehirler aðaçlar, hiçbirþeymiþ, hiçbirþey Anýlar, yarýnlar, görüntüler hiçbirþey hiçbirþey Hiçbirþey herþey herþeymiþ, herþey hiçbirþey ---- Dev Bir Çiçek Sonsuz bir yokluk, kýpýrtýsýz, sessiz alabildiðine, karanlýk susuz havasýz, hiçbirþeysiz yokluk iþte. Olmayan zamanlarýn, olmayan bir yerinde ilk kez kýpýrdadý, bir çift dudak, bir çift göz, bir çift el ve ilk varlýðýn tohumlarý atýldý yokluðun ortasýna. Ve bir çiçek büyüdü, renksiz, kokusuz, dikensiz, yapraksýz, yalnýzca bir çiçek ve büyüdü hiçbirþey istemeyerek, susuz, havasýz, ýþýksýz, topraksýz büyüdü, büyüdü, büyüdü, düþüncelere sýðabilen bütün büyüklükleri aþtý ve bütün güzelliklerin gerçeðine ulaþtý. Su istedi, toprak istedi, hava istedi, ýþýk istedi. Böcekler, baþka çiçekler, güzellikler ve en çok onu koklayabilecek insan, bir can istedi, sevgisini güzelliðini görecek bir can, yalnýzca bir can ve bu arzuyla yanýp tutuþtu durmadan. Isýndý, ýsýndý tutuþtu. Kýzarmýþ dev yapraklar sýcacýk bir doðumun mutluluðuyla kývrýldý ve milyonlarca yanardaðý gibi patladý. Daðýldý, paramparça yokluðun ortasýna. Ve þimdi görünce, yalnýzca sevgiden oluþan kendi parçacýklarýnýn sevgisizlikten kuruduklarýný, birbirine düþman olduklarýný, o dev çiçek aðlýyor, aðlýyor, güleceði günü bekkliyor, bekliyor, bekliyor...