G G G G
[Verse 1]
G C D7 G
De mensen hebben helden en helden die gaan dood,
E7 Am7 D7 G
dat vinden mensen jammer, toch houden ze zich groot;
C D7 D7 G
ze vonden het wel zonde, wel zonde van hun geld,
E7 F#7 Bm Bm
maar soms komt er een standbeeld van hun betreurde held:
B7 Em A7 D7
een bronzen paard met manen met een monarch er op,
C G D7 G
dan komen alle duiven en neuken op zijn kop.
[Chorus]
G G C G
De duiven, de duiven, de duiven van het leven,
Em Em F#7 Bm
daarvoor heeft menig grote held terecht zijn bloed gegeven
C D7 B7 Em
en daarom doen de duiven, de duiven het zo graag,
C G D7 G G G G
op het hoofd van generalen of in hun bronzen kraag.
[Verse 2]
G C D7 G
Ze paren op de Willems, de duiven van het land,
E7 Am7 D7 G
op schouders van de Willems en op hun rechterhand.
C D7 D7 G
Ze vrijen op de oren van Bonapartes hoofd
E7 F#7 Bm Bm
alsof hij niet miljoenen van hun jongen had beroofd;
B7 Em A7 D7
op Franco en op Bismarck - eens dik met bloed bespat -
C G D7 G
nu liefelijk blank gescheten door de duiven van de stad.
[Chorus]
G G C G
De duiven, de duiven, de duiven van het leven,
Em Em F#7 Bm
daarvoor heeft menig grote held terecht zijn bloed gegeven
C D7 B7 Em
en daarom doen de duiven, de duiven zo graag schuin,
C G D7 G G G G
in de nek van admiralen of op hun bronzen kruin.
[Verse 3]
G C D7 G
Op Trompen, op De Ruyters, op Karel Vijf in Gent,
E7 Am7 D7 G
op vreemde arme snuiters die nu geen hond meer kent,
C D7 D7 G
op het hoofd van Artevelde, in Sint-Servaas zijn baard,
E7 F#7 Bm Bm
in de mijter van paus Pius is heel wat afgepaard:
B7 Em A7 D7
op helden van het slagveld, op helden van de geest
C G D7 G
hebben de duiven plechtig maar stevig doorgekeesd.
[Chorus]
G G C G
De duiven, de duiven, de duiven van het leven,
Em Em F#7 Bm
daarvoor heeft menig grote held terecht zijn bloed gegeven
C D7 B7 Em
en daarom doen de duiven, de duiven het zo goed
C G D7 G G G G
op de rug van kardinalen of op hun bronzen hoed.
[Verse 4]
G C D7 G
De held, hij brengt zijn offer en sneuvelt in de slag,
E7 Am7 D7 G
het volk duikt in de koffer en raakt hem goed die nacht.
C D7 D7 G
De held, hij brengt zijn offer en sneuvelt, diep vereerd,
E7 F#7 Bm Bm
de duif bespringt de doffer of liever, omgekeerd.
B7 Em A7 D7
De held verschijnt in marmer, in brons, in gips, in goud.
C G D7 G
De duiven gaan zich warmen, het leven heeft het koud.
[End-Chorus]
G G C G
De duiven, de duiven, de duiven van het leven,
Em Em F#7 Bm
daarvoor heeft menig grote held terecht zijn bloed gegeven.
C D7 B7 Em
Dus, wie zijn bloed wil storten als held van dood en pijn.
C G D7 G D G
Hij haaste zich, de duiven zullen hem dankbaar zijn.
