Un ves Sonsente éra sábe Un ves Sonsente éra ote koza Kónde ses amdjer tava uzá Un lense, un xale kor da róza Un bluza, un kónta de koral Kónde na ses bói nasional es ta morná te manxê I sen konfiansa nen abus Ta sirvide ses kafe ma kel ratxinha de kuskús Kónde pa Nosinhóra da Lus éra un grande prusisan Kónde ta kantóde Santa Krus Ta kolóde pa Sonjon na Ribera di Julion Kónde ta kutxide na pilon, ta kantóde na purfia Kónde ta txubeba é na porte Ta vivide kon más goste i kon más aligria Pove ka tava andá móda agóra Na mei de mizéria, xei di fóm Ta inbarká, ta ba nbóra sen un papel, sen un nóm Móda un lingada di karvon Éra koliéta na txon, éra vapor na Baía O! Sonsente na kes dia Ate góte Mané Jon tava engordá na jemada Pa tude kes rua de Morada éra un data de stranjer Éra uma vida folgada Sisarón, vida erada, ta nada na dinher Di note sentóde na prasinha ta partide góin asin Pe mi, pa bo, pe mi Pe mi, pa bo, pe mi Éra tenpe di kanikinha Pa tude kes rua de Morada éra un data de stranjer Éra uma vida folgada Sisarón, vida erada, ta nada na dinher Di note sentóde na prasinha ta partide góin asin Pe mi, pa bo, pe mi Pe mi, pa bo, pe mi Éra tenpe di kanikinha