Zugana Manuela nuanëan pentsatu uste det ninduela deabruak tentatu; ikusi bezainekin naiz enamoratu. Ojala ez bazina sekulan agertu! Amodioz beterik, esperantza gabe! Zergatik egin zinan bihotz honen jabe? Zuk esan be(h)ar zenuen: "hemendikan alde!" Egiazki ez naiz ni bizardunen zale. Barkatu be(h)ar dituzu nere erokeriak, zure begira daude nere bi begiak. Garbi-garbi esan dizut, nere ustez, egiak. Zoraturikan nauka zure aurpegiak. Gauean ibili naiz guzizko ametsetan, Donosti(a)n nengoela Andra Marietan, (e)ta ikusi nuela herri (h)artako plazan erdian zebilela Manuelatxo dantzan.