Ik ben twintig-en-nog-iets, alles voelt vreemd Het lijkt of ik een jaar achter glas heb geleefd Cognitieve dissonantie komt mij een rechtse geven De afdruk van jou is nu bijna verdwenen In de keuken hangt nog wat we gisteren zeiden De vloer kleeft van dingen om nu te vermijden Ik zit hier als speelgoed met lege batterijen Op is op Ben jе klaar? Ben je klaar? We sprеken het tegen, maar niet meer tegen elkaar Ben je klaar? Ben je klaar? Als inkt die nooit een boek wil zijn Een film die nooit op doek verschijnt Wat kon en wat had kunnen zijn Je zei me dat je hield van mij Heb ik mij alles ingebeeld? Een huis gebouwd op potentieel? Je zei me vaak hoe jij het ziet Ik hoor het, maar ik voel het niet Ben je klaar? Ben je klaar? We spreken het tegen, maar niet meer tegen elkaar Ben je klaar? Ben je klaar? Jij hield altijd van een mooie paradox Je denkt dat het kan, dus waar wachten wij op? Ben je klaar? Ben je klaar? Ben je klaar? Ik wil, ik wil dat het tegenslaat Dat je denkt aan mij als je slaapt met haar Want je noemt haar lief, maar je zegt mijn naam Als je weggaat wil ik dat het slecht gaat, oh Ik wil, ik wil dat het licht uitgaat Als ik dans dan lijkt het of je niet bestaat Want het doet me niets, wanneer ben je klaar? Ben je klaar? Ben je klaar? Klaar, oh