Din que hai un lugar Din que o chaman a fin do mundo E que teñen a maxia nos bosques Onde os corvos saúdan os lobos Din que danzan arredor do lume Rin e rin ó longo da noite Agardando o Sol invincible Para que os leve máis preto da terra Din que hai unha porta ó outro mundo E que hai meigas nubeiros e demos Nunha rocha o vento da a volta E as lendas mestúranse co pobo Que as montañas falan coa xente E que hai unha ponte do demo Din que o chaman a fin do mundo Onde as almas van a morrer Mais vivimos tempos escuros O Sol nunca máis nacera tras os montes E non hai terra máis triste ca esta E todos xuntos caeremos pola ponte