Quero que veñas comigo a coller unha flor Que cantes aquelas cancións que o avó che ensinóu E lembraréi que ó teu carón non teño medo Que podo perderme nos bosques, na neve e no mar Fundir o meu corpo co musgo e regatos do val E así sorrir un pouco máis Sei que non podo arranxar as estrelas no ceo Que non é doado co lume falar e xogar Máis seguiréi, pois no seu lar non teño medo Xuntas batemos as ás, erguemos o voo Sinto a túa pel, escoito o teu corazón E ímolo honrar no meu fogar