Nunha noite de Beltain Ó carón do fogar As luces voan ó redor Que o lume creou Eu só sei que foi cando era neno E que o podes sentir Mais non o podes falar E baixo os meus pés Sinto o mar que ven E abro os meus ollos Para me derreter E mesturar coa area E fluir co son Do ar Os lumes arden sen parar Co seu crepitar E Nubeira canta sen cesar Para os afogar E así a danza é inagurada E lume e auga Bailan e cantan ó Sol E baixo os meus pés Sinto o mar que ven Mouras e Trasnos levanme da man E pecho os meus ollos Para ver o que entón Aconteceu