Í hinni duldu dimmu leynist líf eins og milli frosts og funa. Markleiði inn í myrkrið, Heljar reip sólarlaust og kalt þar sem enginn veit. Stormarnir hvína í gegnum næturfrostið grimmefldir með sorgarhljóði. Stormarnir hvína ásamt næturkulinu í sólarlausa dimma dulinu. Ríki hulið þoku og snjó dimma ríkir við Nástrandar sjó. Einsemnd og auðn varir eilíflega lykt haturs og illsku, dauða ég þefa.