Æru mína á silfurfati færði ég þér en þér fannst það ekki nóg Ryðgaður öngullinn dorgar þó enn Því skarstu ekki á fyrr? Hjálpaðu, hjálpaðu mér ég las í augum þér Ótal sinnum hlógum undir berum himni Einskis annars ég óskaði Blinandi fegurðin yfir allt skein sjálfum mér ég bölva nú Hjálpaðu, hjálpaðu mér ég las í augum þér Yfir hafið vindar feyktu þér enn á ný því varstu ekki kyrr? Skildir mig eftir vegandi salt En aldrei ég aftur sný