Vatnið rennur av høgum fjøllum Og eftir hvøssum gróti So ilt er at leggja ást við hann Ið onga leggur ímóti Dagurin líður, náttin kemur Dimmir á jørð so fríða Í morgin saðlum hestar dyst at ríða. Tað er so vánt í tínum landi Tí har er veður og vindur Nògv betri er í noregs fjøllum Tú ástir við meg bindur Dagurin líður, náttin kemur Dimmir á jørð so fríða Í morgin saðlum hestar dyst at ríða Fylgdi hon honum so langt á leið Til gøtur tóku at skilja Tað, Ið eg vendi aftur frá tar Tað er ei við mín vilja Dagurin líður, náttin kemur Dimmir á jørð so fríða Í morgin saðlum hestar dyst at ríða. Turið situr í noregs fjøllum Hon vekir harm og pínu So møðig fellur hon blóðig tár Á báðar armar sínar Dagurin líður, náttin kemur Dimmir á jørð so fríða Í morgin saðlum hestar dyst at ríða