Av nåke må di fleste dø. Du mot ein mur, eg jupt i sjø. Men kvite seng og varme sjal tar vare på ein admiral. Ein vakker by blir lagt i grus. Og bleike born dør utomhus. Te bomberom og for di få, får bare tapre statsmenn gå. Så store ord blir gitt og sagt. Men smått e smått og makt e makt. Av nåke må di fleste dø. Du imot muren, eg i sjø.