O odio esperta a vinganza A cega ira aléntame para a loita O inimigo, espello da ousadía Agarda tra-los muros de pedra milenaria Triazón latente crúzase nas espadas De pensamentos que emerxen, valeiros Os demos que loitan ao meu carón Ensombrecen as súas altivas facianas O sangue corre xa pola verde herba De carne e osos esnaquizados A amarga victoria de feridas abertas Saguirame lonxe, ate o derradeiro solpor