Jantaru blask moc± sw± przemawia
Do wielu obcych dawnego ¶wiata
Wikingów ³odzie, rzymskie legiony
Celtyckie drogi - ¿±dne morskich ³ez

Gdy w ciemnym borze rzymska wyprawa
Po bursztynowy, s³owiañski kwiat
Trafia w noc czarn±, nieposkromion±
Stworza i Zdusza id± na ¶wiat

Gdy m³odzi Rzymianie s³u¿±cy trybunowi
Który w wyprawie swej ¿ycia widzi cel
Schwytani krasawek-fej moc± wielk±
Los ich marny bêdzie... ból i ¶mieræ

Jantaru potêga Pomorza waleczna
Broni i s³awi, walczy i ¿yje
Z szacunkiem przyby³y - otrzyma nagrodê
Kto krew widzi tylko - zniszczony zostanie

Bursztynem piaski ba³tyckie sk±pane
Matka Natura S³owianom szczodra...
Z³ota S³awii wiele po¿±da g³ów ¶wiata dawnego
Z³oto S³awii wybranym moc dawaæ bêdzie!