Jantaru blask moc± sw± przemawia Do wielu obcych dawnego ¶wiata Wikingów ³odzie, rzymskie legiony Celtyckie drogi - ¿±dne morskich ³ez Gdy w ciemnym borze rzymska wyprawa Po bursztynowy, s³owiañski kwiat Trafia w noc czarn±, nieposkromion± Stworza i Zdusza id± na ¶wiat Gdy m³odzi Rzymianie s³u¿±cy trybunowi Który w wyprawie swej ¿ycia widzi cel Schwytani krasawek-fej moc± wielk± Los ich marny bêdzie... ból i ¶mieræ Jantaru potêga Pomorza waleczna Broni i s³awi, walczy i ¿yje Z szacunkiem przyby³y - otrzyma nagrodê Kto krew widzi tylko - zniszczony zostanie Bursztynem piaski ba³tyckie sk±pane Matka Natura S³owianom szczodra... Z³ota S³awii wiele po¿±da g³ów ¶wiata dawnego Z³oto S³awii wybranym moc dawaæ bêdzie!