Puff, puff, pass
þÚ ert gyðju líkust upp í rúmi
Puff, puff, pass
Bara nóttin, ég og þú og núið
Puff, puff, pass
Vökum lengum, það er enginn lúinn
Puff, puff, pass
þAr til föstudagurinn er búinn

þÚ ert gyðju líkust upp í rúmi
Puff, puff, pass
Bara nóttin, ég og þú og núið
Puff, puff, pass
Vökum lengum, það er enginn lúinn
Puff, puff, pass
þAr til föstudagurinn er búinn

Upp í rúmi, undir sæng, móða á rúðunni
Svitinn perlast eins og demantar á húðinni
Tíminn stopp, gott í kropp, góða músíkin
Og veröldin sem stendur í stað fyrir utan húsið mitt
þÚ ert sæt í morgunsólinni
En jafnvel sætari að nóttu til
Og þú gefur mér þúsund ástæður
Til að yrkja um moðerfokkíng kúr og ást maður

Loginn í glóðinni er skuggalegt ljós
Herbergið, alheimurinn, undarleg ró
Hitinn er varasamur, bullandi blóð
þEtta er fullkomin nótt, ég og gullfalleg snót
þÚ ert gyðju líkust upp í rúminu
Liggjandi oná sænginni með varalit
Eyðum ævinni okkar undir tunglinu
Hlið við hlið við í húminu vaggandi
Á diskóstað ég dansaði frá cirka tólf til sjö
Við mættumst þar með klofin okkar opin bæði tvö

þEtta er föstudagurinn langi
Aðeins 52 á ári
Sólin sest en stendur svo upp
þÚ vaknar og gengur svo burt
Vil ekki sofna, ég vil vera þér hjá
Vil ekki vakna því þá ferðu mér frá
Morguninn eftir þegar allt verður grátt
þÚ ferð þína leið og ég í öfuga átt

Tónlistin hún hljómar blíðlega úr lappanum
Óranslitað ljósið skin úr saltsteinslampanum
Og við erum tvö með ekkert sérstakt til að tala um
Áhyggjur annara eru bara ekkert sem mig varðar um

Svörtu augun þín dáleiða mig, ég er lamaður
Gerðu alla þína galdra bakvið þykkar gardínur
Í þínum höndum er ég gjörsamlega valdalaus
Komdu nær ég lifna við eins og lazarus
Og nick cave syngur sínar ballöður
Um ást í myrkrinu og harmleiki og aftökur
Og það hljómar eins og hver og ein af hans sögum
Hafi verið samin, sögð og sungin bara handa okkur
Svo lítið eftir af farðanum
þItt innra eðli sést svo vel í daufum bjarmanum
Nóttin er ung og hún skilur hvað ég tala um
Tvö rándýr, blóðbað, þynnka á morgun

Á diskóstað ég dansaði frá sirka tólf til sjö
Við mættumst þar með glösin okkar sopin bæði tvö

þEtta er föstudagurinn langi
Aðeins 52 á ári
Sólin sest en stendur svo upp
þÚ vaknar og gengur svo burt
Vil ekki sofna, ég vil vera þér hjá
Vil ekki vakna því þá ferðu mér frá
Morguninn eftir þegar allt verður grátt
þÚ ferð þína leið og ég í öfuga átt

Tónlistin hún hljómar blíðlega úr lappanum
Óranslitað ljósið skin úr saltsteinslampanum
Og við erum tvö með ekkert sérstakt til að tala um
Áhyggjur annara eru bara ekkert sem mig varðar um