Dm7    G    C    C
F      G    C    C
Dm7    G    C    C
F      G    C    G


[Verse 1]
    C          C/B    Am      Am/G   Dm/F        D7/F#       G   G
Het waren twee koningskinderen, haar borsten die kwamen maar pas
   C          C/B           Am    C/G   Dm7          G            C   C
en hij was nerveus van zijn liefde want zag hij haar moest ie een plas.
   C        C/B        Am     Am/G  Dm/F         D7/F#   G   G7
Ze kusten elkaar in de parkjes, een waagstuk was ieder gebaar,
    C        F          Em  Am       G7         G7         C
dan keken ze weer in de schemer, met herfstbladeren in hun haar.


[Chorus]
F   G   C    C       G   G    G    G
Nananana ...
    C         G7         C
met herstbladeren in hun haar.


[Interlude]
Dm7    G    C    C
Dm7ofF      G    C    G


[Verse 2]
   C          C/B       Am     Am/G  Dm/F        D7/F#      G   G
En dan nam ze eindeloos afscheid, verdween als godin in z’n droom
   C              C/B        Am         C/G    Dm7      G          C   C
en hij moest voor ie op zijn fiets sprong, nog eventjes achter een boom.
   C            C/B      Am       Am/G  Dm/F       D7/F#       G   G7
De moeder vroeg of ze verliefd was, zij antwoordde toen niet meteen,
   C            F           Em  Am  G7           G7       C
de moeder zei: “Hier is een doosje, neem daaruit elke dag één”.


[Verse 3]
   C              C/B        Am   Am/G  Dm/F          D7/F#     G   G
Ze zei het in het park in de regen: "we kunnen nu voortaan naar bed".
   C            C/B          Am      C/G     Dm7           G        C   C
"Geweldig", zei hij, flink geschrokken, maar daar heeft ze niet opgelet.
   C           C/B     Am     Am/G    Dm/F          D7/F#     G   G7
De dag van het bed afgesproken, bloot hebben ze het liefste gezegd,
    C             F         Em Am       G7           G7       C
het sprookje soms kort onderbroken want dan moest ie eventjes weg.


[Verse 4]
   C          C/B        Am    Am/G  Dm/F      D7/F#    G   G
Ze voelden de spanningen stijgen, ze zouden na eventjes pijn,
  C           C/B       Am    C/G  Dm7       G         C   C
beslist hun diploma wel krijgen om dan echte mensen te zijn.
     C          C/B      Am     Am/G  Dm/F       D7/F#         G   G7
Maar wat ze ook deden of dachten, het wonder dat kwam niet tot stand,
    C          F          Em  Am       G7         G7           C
waarop ze toch schenen te wachten, het treurigste paar van het land.


[Verse 5]
  C          C/B     Am Am/G Dm/F          D7/F#      G   G
Omdat geen mirakel gebeurde  hebben ze van plaatsje geruild,
   C        C/B           Am    C/G      Dm7       G       C   C
vergeefs, alleen ’t laken scheurde, toen hebben ze samen gehuild.
    C          C/B    Am     Am/G    Dm/F        D7/F#       G   G7
Het waren twee koningskinderen, haar borsten die kwamen maar pas,
   C         F    Em Am      G7           G7         C
ze zaten nog vele ja-ren, vervreemd bij elkaar in de klas.