Am

[Verse 1]
    Am                         G
Den tand des tijds knaagd' aan mijn karkas
     Dm           F               E7    Am
mijn knoken, mijn spieren en mijn haargewas,
     C                             G         Am
mijn rimpels, mijn plooien en mijn schurftig vel,
     F         G         E7
mijn hoestend, roestend, roch’lend model,
    Am                             G
 ‘t zicht van mijn ogen da’ was ‘t grootste zeer,
      F                         G          C
zelfs koeien van letters, 'k en zag ze nie meer
    Am                               F         G
met lood in mijn schoenen en met nen hangenden kop,
Dm              F            E7         Am
trok ik naar de zolder en ‘k maakte een strop

[Verse 2]
   Am                    G
Ik gleed met mijn handen ruw langs ‘t kalk
      Dm             F           E7       Am
en ‘k zocht er blindelings nen geschikten balk,
     C                         G     Am
maar is ‘t des duvels of is ‘t godes wil,
     F             G             E7
daar waar da’k wil sterven, daar vind ik nen bril,
    Am                   G
met bevende handen zette ik hem op,
       F               G        C
 ‘k vergat op slag dat dodelijk strop,
   Am                   F         G
perfect van sterkte, ideaal van model,
       Dm       F          E7        Am
dienen vreemden bril paste mij wonderwel.

[Verse 3]
    Am                            G
Nen strop op de zolder, wat een luguber verhaal,
    Dm          F                 E7     Am
nen bril op een balke, dat is ook nie normaal,
    C                           G      Am
wie legt er daar bijgod nu zijn kijkmontuur,
       F          G           E7
nen verstrooide geschifte turelure natuur,
       Am               G
nen farceur, nen flauwe kluchtigaard,
      F              G         C
of misschien nen menslievenden heiligaard,
   Am                              F      G
misschien een die peisde, mijn oud brilkarkas
     Dm         F              E7       Am
komt hier op de zolder nog wel ooit van pas.

[Verse 4]
   Am                          G
En zo is ‘t geschied, da ‘k me nie verhing,
    Dm            F   E7     Am
dankzij dat klein veloachtig ding,
    C                  G     Am
dankzij meneer Anoniem Brillemans,
   F         G            E7
ontsnapt’ ik daar aan den dodendans,
   Am                     G
misschien da’k nu wel wat deure sla,
        F                    G     C
maar ‘k ben doodcontent da’k nog besta,
   Am                            F      G
ik mag het hier stellen, da’k op dienen dag,
         Dm     F        E7          Am
voor den tweede keer het levenslicht zag

[Verse 5]
       Am                      G
 ‘k Ontdek nu de wolken en het groeiend gras,
   Dm               F               E7       Am
en al waar da’k mij vroeger nooit bewust van was,
       C                   G      Am
geen gazetteletter die mij nog ontgaat,
     F         G             E7
 ‘k lees zelfs wat dat er verzwegen staat,
       Am                G
dienen bril speurt al de leugens op,
      F                    G      C
zelfs in mijnen slaap houd ik hem op,
   Am                          F  G
al dromend zie ik nu en dat is amusant,
       Dm  F      E7    Am
mijnen onbewusten binnenkant.

[Verse 6]
   Am                        G
Misschien dat die brilglazen spiegeltjes zijn,
   Dm        F     E7          Am
ze leren mij diepe kijken naar binnen,
   C                      G      Am
ik word were kind op mijn vaders knie,
        F           G            E7
 ‘k zie grootmoeder were in mijn fantasie,
   Am                        G
ik vlieg en ik vlam met mijn ogen toe,
     F                       G      C
dien bril op mijn neuze, overal naartoe,
   Am                         F        G
zo peis ik nooit meer op mijn rimpelig vel,
     Dm      F                E7     Am
mijn stramme knoken en mijn antiek model.

[Verse 7]
    Am              G
Als ik dan later, o mensenlief,
   Dm        F        E7  Am
uiteindelijk doodga definitief,
    C                       G       Am
leg mij dan maar zacht neer in mijn graf,
   F         G           E7
en pak mij gerust dienen bril maar af,
     Am                   G
legt hem ergens in een verloren gat,
     F                    G     C
want vroeg of laat ben ‘k zeker dat,
Am                    F      G
ooit nog ne mens deur dienen bril,
Dm         F              E7      Am
levenslang nooit nie meer sterven wil