A      A       A      A
A   A2 A    A2 A      A

[Verse 1]
A                          E           A
'k Zijn ik geboren met een eindlijk verstand,
    E                             D        A
nog voor Jan De Wilde had ik mijn wijsheidstand;
A                                D
  nie zo maar eentje alhier en aldaar,
     D                                       E      A    A2 A    A2 A      A
mijn mond zat er vol van, 't is zeker, 't is waar.

[Verse 2]
      A                     E           A
't Is nie te geloven zei de meester in schole:
    E                        D          A
den dien speelt hier zo maar d'eerste viole;
A                                      D
  'k zijn ik onnozel met mijn groten diplom,
    D                               E      A    A2 A    A2 A      A
ja, da zei de meester en da was nie dom.

[Verse 3]
   A                  E            A
En zo is 't gegaan in Leuven en in Gent,
E                         D          A
  zelfs tot in Kortrijk gerocht ik bekend;
A                                      D
  'k heb al mijn proeven mè glorie deurstaan,
    D                                     E      A    A2 A    A2 A      A
ja, zelfs in 't prikken was 'k niet te verslaan.

[Verse 4]
     A                 E       A
Mijn vader was zot van contentement
        E                   D        A
en mijn moeder was preus mè zo ne student;
         A                                       D
zelfs 'n keunink van Brussel, ie zei 't aan zijn maten
   D                                    E      A    A2 A    A2 A      A
en zo had heel de wereld mij gauw in de gaten.

[Verse 5]
A                               E     A
Willem, zei 'tn, Willem, slimme landgenoot,
    E                   D           A
kom in 't ministerie of België gaat dood;
    A                              D
nen vent gelijk gij hebben wij van doen,
       D                        E          A    A2 A    A2 A      A
'k zal ik voor uw vrouwe wel de commissies doen.

[Verse 6]
   A                  E           A
Ik maak u minister te land en ter zee,
    E                          D A
en 'k zorg voor nen job op den BRT;
        A                               D
maar 'k schopte hem buiten, dat was opgeklaard,
   D                 E             A    A2 A    A2 A      A
ie smeerde te vele sirope aan mijn baard.

[Verse 7]
   A                        E            A
Ne zucht van verlichting, genoeg voor vandage,
E                                D                      A
  komt 'n Heilige Geest daar nie binnen binnen langs de kave;
    A                                   D
nen kapotte poot en zijn vleiren hangen sluts,
      D                  E        A    A2 A    A2 A      A
maar, God den Here, gien heiligen duts.

[Verse 8]
    A                  E       A
Gulielmus, Gulielmus o carrissime,
E                      D            A
  en God de Vader, hoe is 't er nog mee;
      A                   D
stijf goed en mercie, waarover dat 't gaat,
    D                              E      A    A2 A    A2 A      A
wel zie je gie nie dat de kerke vergaat.

[Verse 9]
A                          E           A
Maar, maar mijnhere den Heiligen Geest,
    E                             D        A
dat gij verschiet dat verwondert 't mij meest;
A                              D
't zit in d'historie toch vol stommiteiten
     D                                       E      A    A2 A    A2 A      A
en 't geen dat ge nu ziet zijn maar futiliteiten.

[Verse 10]
A                          E           A
Van pasters die trouwen, dat was toch hoog tijd,
    E                             D        A
en kloosters die sluiten is 't dat die u spijt;
A                              D
wat zeg je, de paus, dat hij zich deerlijk vergist,
     D                                       E      A    A2 A    A2 A      A
maar, Saint Esprit, is 't ooit anders geweest.

[Verse 11]
A                          E           A
'k Heb hem dan de laatste kluchten verteld,
    E                             D        A
maar hem ook heel goed nog zijn lesse gespeld;
A                              D
e knikte van ja op den langen deur,
     D                                       E      A    A2 A    A2 A      A
en 'k zag het: hij kreeg al een veel beter koleur.

[Verse 12]
A                          E           A
Hij was weer aan 't kroppen, koekeroetekoe,
    E                             D        A
hij sloeg al zijn vleiren weer open en toe;
A                              D
'k heb 't altijd veel te serieus aangepakt,
     D                                       E      A    A2 A    A2 A      A
'k zou beter af en toe ne keer vloeken dat 't krakt.

[Verse 13]
A                          E           A
Se mensch'n je weet het en elk zegt het voort,
    E                             D        A
'k heb ik het gezongen en gij hebt het gehoord;
A                              D
als ge nie meer weet waarin of waaruit,
     D                                       E      A    A2 A    A2 A      A
kom dan bij mie dat is je beste besluit.

[Verse 14]
A                          E           A
In uiterste nood zo komen ze naar mie,
    E                             D        A
gisteren Marc Galle met een woordj' of drie;
A                              D
Herman Andries hielpe 'k ik van de grond
             N.C.                D E              E A
en ik leerde Vlaams aan Florquin    zijnen hond.