E      Esus4      E      Esus4

[Verse 1]
   E                                   Esus4
De stad spoelt in het donker dicht, de toren slaat het laatste uur
   E                                      Esus4
en langs de grachten vonkt rood licht als imitatie hellevuur.
   A                                    Am
De nachtwacht met z'n blinde kop, klimt langs de bruggen, stijf en grijs,
     E                                     Esus4     A              A
zijn roep weerkaatst in steeg en slop, een trage langvergeten wijs.

[Chorus]
G                                 G
Twaalf, één, ik houd de wacht, de klok heeft geslagen,
       C                     D                  D       A   E      Esus4
't zal spoedig weer dagen en koud is de nacht.

[Verse 2]
     E                                    Esus4
Zijn zachte voetstap in 't plantsoen, die tweelingschimmen vluchten doet,
      E                                 Esus4
trekt slepend door het donkergroen, hij glimlacht wijs en bitterzoet.
    A                               Am
Een grijze man ligt op de straat en zingt zijn lied van brandewijn,
   E                                     Esus4            A              A
wanneer de nachtwacht langs hem gaat dan stemt hij in met het refrein.

[Chorus]
G                                 G
Twaalf, één, ik houd de wacht, de klok heeft geslagen,
       C                     D                  D       A   E        Esus4
't zal spoedig weer dagen en koud is de nacht.

[Verse 3]
    E                             Esus4
Dan wordt de hemel porselein, het laatste rode licht, dat dooft,
    E                               Esus4
het fluiten van de eerste trein, de nachtwacht schudt zijn bruine hoofd,
   A                                   Am
ontvlucht het zonlicht in een kroeg en leunend op z'n hellebaard
   E                                    Esus4           A              A
verdrinkt hij daar de dag al vroeg, een dauw van tranen in zijn baard.

[Solo (Sax)]
E     E     A     A
E     E     A     A

[Bridge]
C                      G/B                              Am
Hij kan niet leven overdag, hij vliegt zich in de zon kapot,
                              F                            A        A
geen mens die hem ooit anders zag dan als een grote grijze mot.

[End-Chorus]
G                                 G
Twaalf, één, ik houd de wacht, de klok heeft geslagen,
       C                     D                  D       A
't zal spoedig weer dagen en koud is de nacht.

[Solo (Sax)]
E     E     A     A
E     E     A     C      E