نمیبینیم با شوقِ قدیمام
دیگه دلم گرم نیست به دور و وریام
نه جمع رفیقا؛ نه حور و پریا
تا خرخره میخورم تو جمع غریبهها
مگه دیده بودی تو اینو از من؟
که اعتماد توم نی قد یه ارزن
آدما یاد دادن شبیه مرزن
باس رد شی ازشون تا برسی مقصد
جالبه مشتی این وقته سال
که آفت زده به این کشت زار
تو چرخ قراضه این اقتصاد
اینا میگردن هنوز پی خشتِ صاف
عجیبه نصف ما
زندگی میکنن تو قصهها
نصف دیگمون به فکر راهن
یه وقتام تهمت و افطرا
ما چی کم داشتیم که اونا داشتن؟
هی درو میکردن و نمیکاشتن
گفتن: خداشون شاکیه کلا
و سهمی برا باقی نمیذاشتن
من دلخور از توی پرت
تو کلافه از منه سخت
با این حال هنوز خونهام دلاست
با روحی که تو کردی پر زخم
لا این همه لاشخورو ناتوها
ببین نه من بد بودم و نه توا
اما کشتی منم و تویی ناخدا
بو غرق شدن میادش با شما
حاجی دیدن سختی منظره بود
وقتی پشت حصارها و پنجره بود
من ترسیدم از خداتون
فقط دستش زمان یه اسلحه بود
سر نزنید بهم قفلم
تو خودم من این مارو توی حفرهاش میکنم
من به جمع توها یاد میدم
من کوهم که تو رو محکم میکنم
اینجا قلم هر کی دست گرفت
ارث پدرشو از ماها پس گرفت
یه نقش چرک بود با ژست فیک
مگه سکس میده آخه به یه جنده کیف؟

صبر داشته باش
یکم دیگه میشیم خلاص
صبر داشته باش
که این نقاب
که این لباس
قواره نیست
به جسم ما
صبر داشته باش

من اون پرندهام که آزاد
بهش هر روز رسوندین آزار
تهش فروختینش تو بازار
چون عقاب بود لای غازا
هع
مگه نگفتی لامصب
که بد یا خوب تا تهش باهات هستم؟
مگه نگفتی آخر سر
یه نرگس میزادش ما از من
که وزیرم کشته شاه از قبل
تو بود و نبودش بازندم
من مسیرت نیستم آیندم
معلق تو تور بافندم
یه طعمه چرب
خود شیفتگی؛ شعله جنگ
بازی با عاطفه؛ قدرته خلق
چی موند از بشر جز لکهی ننگ؟
لا تاریخ و قرن؟
فرای آرزوهام
اونور دغدغه زخمه رو پام
اونور سنگینی قلب و نگام
باز گم میشم من یه جا لای اونا
هه هه
هنوزم گیرِ یه مهر
گرمی تیر توی سینهی دی
رشد جوونه از تپهی گل
بذر فروتنی؛ بینشِ خیر
آرمان شهر من کوش؟
که من باز توش بشم مدهوش
کدوم ذرهست بام هم جوش؟
رو کدوم حس باشه سرپوش؟
ای سگ توش
که وضع یه جوره
کافیه انگار بسشونه
به نتیجه رسیدن حقشونه
حق نمیدن بهت از شرمشونه
من نصیحت نیستم دردم داداش
یه وظیفهست توم تو جنگم باهاش
شاید درست، شاید غلط
بخشیدم هرچی قلبم جا داشت
که کل اشکهارو گریه کرد
اون چشمی که دیدش رو هدیه کرد
به بیچشم و رویی مثل تو
به بیچشم و رویی مثل من

صبر داشته باش
یکم دیگه میشیم خلاص
صبر داشته باش
که این نقاب
که این لباس
قواره نیست
به جسم ما
صبر داشته باش