Κάτι που δεν υπήρξε ποτέ
Σχήματα φτιαγμένα από αύρες
Ο κόσμος που διάλεξες τότε
Τώρα σου δείχνει τα δόντια του

Σώματα μελανιασμένα
Μέσα σ ένα άχρωμο σύμπαν,
Το μυαλό σου κρατάνε,
Τα σύμβολα που σου μείναν

Ύλη που αλλάζει σχήμα
Με τροφή που δίνεις εσύ
Ο χρόνος που απλά κοιτάει
Να ξεχειλώνει η εμμονή

Τώρα ο τόπος είναι άδειος
Κ απλώνεται πνιγερό κενό