Vaak denk ik weer terug aan mijn liefdes uit voorbije jaren
De hartstocht, het gevoel van hoe onstuimig verliefd wij waren
De allereerste liefde voelt zo intens, volkomen puur
Toch blijkt dat Eldorado meestal van veel te korte duur
Door schade word je wijs en laat je je verstand regeren
Maar een warm kloppend hart laat zich nooit al te lang negeren

Hoe wreed lijkt het web dat het leven soms weeft
Je vreest menigmaal dat je hart het begeeft
Maar vertrouw op je gevoel en je zult zien dat je het steeds overleeft

Hoe vaak gaf ik me over, hoe vaak liet ik mijzelf weer de fout in gaan
Het onwankelbaar vertrouwen in het gevoel dat bleef bestaan
Ik herinner me zo goed al de keren dat ik eeuwig trouw beloofde
Vergeten was die gloed zodra het eerste vuur weer doofde

Soms lach je, soms huil je, je verwijt en vergeeft
Uit naam van die liefde waar een ieder naar streeft
Die vertelt het verhaal van een hart dat dan gelouterd weer leeft

Want een mens wordt pas een mens als oprecht al zijn gevoel heeft geleefd

Soms gaf ik me totaal, soms waren het alleen maar woorden
Soms had ik je zo lief, soms kon ik je spontaan vermoorden

Gevoelens zijn soms dwaas, ze lijken soms wel overbodig
Maar ongewenst of niet, we hebben ze zo vreselijk nodig