Bir zamanlar lokmanı paylaştığın arkadaş
Başkasına satmış seni kalbi olmuş taş
Arkadan konuşanlar, onu bunu kıskananlar
Büyüyünce yalanmış anlatılanlar

Küçücükken ağlarsın annen kızdı diye
Büyüyünce yanarsın onu son kez öpemedin diye
Ilık ılık bakarken gözyaşını silen yok
Kokuşmuş şu dünyada çocuk olmaktan başka çare yok

Tırtıllar asla asla kahverengi bot giymez
Çocuksan asla asla hayatın tadı bitmez
Arkam sağım solum sobe saklanmayan ebe
Dünya bundan ibaret gerisinden bana ne...
Bana ne, bana ne...

Siyasi bir savaştır durmadan üzüyorlar
Hepsi de çocuk olsa olmaz bunlar
Cepleri doldurmayı marifet sayıyorlar
Küçücük bir öpücük yeter artar