Mar sin ged ghluaist’ an talamh trom, cha-n aobhar eagal duinn
Ged thilgeadh fòs na sleibhte mòr’ am builsgein fairg’ is tuin

Na h-uisgeacha le beucaich bhuirb, ged rachadh thar a cheil’
Le’n ataireachd ged bhiodh air chrith na beanntan àrd’ gu leir

Ta amhainn ann, le ’sruthaibh sèimh, ni cathair Dhe ro-ait
Fior-àite naomh an ti a’s àird’, am bheil sior-chòhnuidh aig