(Ah)
Somos distintas das que comezaron
Na nosa pel gardámolo legado
Alén das bombas soubemos pararnos
Sin sexo, nin carne, nin putos coidados
Non asumímolo voso pecado
Facédela guerra cos ollos pechados
Non recoñecedes nin o propio bando
A acrópole canta
Varre vasoira, vasoira miña
Fai moito tempo que non várre-la a cociña
Varre vasoira, vasoira miña
Fai moito tempo que non várre-la a cociña
Nós que coñecemos o cariz da trampa
Sempre deseñada para a vosa lei
Deixade de impoñernos todos los vosos coidados
Esta casa en que habitamos non é o hábitat dun rei
E que unha e outra e outra vez
Escoitando a vosa merda sen saber por que
Somos as fillas de todas as que se plantaron e dixeron
Que, que, que!
Varre vasoira, vasoira miña
Fai moito tempo que non várre-la a cociña
Varre vasoira, vasoira miña
Fai moito tempo que non várre-la a cociña
Varre vasoira, vasoira miña
Fai moito tempo que non várre-la a cociña
Varre, varre, varre vasoiriña
Varre, varre, vasoiriña miña
A guerra, a guerra, a guerra imos parar
A guerra, a guerra, a guerra imos parar
Xa non calaremos máis
Non, non, non, non!
Xa non calaremos máis
Non, non, non, non!
Xa non calaremos máis
Non, non, non, non, non, non
Varre vasoira, vasoira miña
Fai moito tempo que non várre-la a cociña
Varre vasoira, vasoira miña
Fai moito tempo que non várre-la a cociña
Varre, varre, varre vasoiriña
Varre, varre, vasoiriña miña
A guerra, a guerra, a guerra imos parar
A guerra, a guerra, a guerra imos parar
(Ah)
Somos diferentes de las que comenzaron
En nuestra piel guardamos el legado
Más allá de las bombas supimos detenernos
Sin sexo, ni carne, ni malditos cuidados
No asumimos vuestro pecado
Haced la guerra con los ojos cerrados
No reconocéis ni vuestro propio bando
La acrópolis canta
Barre el suelo, mi suelo
Hace mucho tiempo que no barres la cocina
Barre el suelo, mi suelo
Hace mucho tiempo que no barres la cocina
Nosotras que conocemos el rostro de la trampa
Siempre diseñada para vuestra ley
Dejad de imponernos todos vuestros cuidados
Esta casa en la que habitamos no es el hábitat de un rey
Y una y otra y otra vez
Escuchando vuestra basura sin saber por qué
Somos las hijas de todas las que se plantaron y dijeron
¡Qué, qué, qué!
Barre el suelo, mi suelo
Hace mucho tiempo que no barres la cocina
Barre el suelo, mi suelo
Hace mucho tiempo que no barres la cocina
Barre el suelo, mi suelo
Hace mucho tiempo que no barres la cocina
Barre, barre, barre el suelo
Barre, barre, mi suelo
La guerra, la guerra, la guerra vamos a parar
La guerra, la guerra, la guerra vamos a parar
Ya no callaremos más
No, no, no, no
Ya no callaremos más
No, no, no, no
Ya no callaremos más
No, no, no, no, no, no
Barre el suelo, mi suelo
Hace mucho tiempo que no barres la cocina
Barre el suelo, mi suelo
Hace mucho tiempo que no barres la cocina
Barre, barre, barre el suelo
Barre, barre, mi suelo
La guerra, la guerra, la guerra vamos a parar
La guerra, la guerra, la guerra vamos a parar