Άσπρη βαρκούλα του ψαρά
Γιατί είσαι στολισμένη
Η μάνα του, η μάνα του, με στόλισε
Στη μαύρη γης με στέλνει
Μη με σκεπάζεις, ουρανέ
Μη με πλακώνεις, χώμα
Γιατί εγώ, γιατί εγώ δεν χάρηκα
Τα νιάτα μου ακόμα

Ποιος ουρανός
Ποια θάλασσα
Ποια βρύση δε θολώνει
Ποια μάνα, ποια μάνα
Χάνει το παιδί
Κι η λύπη δεν τη λιώνει
Ποια μάνα χάνει το παιδί
Κι ο πόνος δεν τη λιώνει