D
Er is een man laatst doodgegaan
D                         Am        G
Die nog geen dag van zijn bestaan tevreden was
           Gm
Maar dat begreep hij pas
                 D
Toen er geen weg terug meer was

D
Vlak voor zijn dood pas kreeg hij spijt
                           Am
Van zoveel angst, verloren tijd
          G                 Gm
En hij vertelde mij over de hel
                            D
Die hij zijn leven lang had meegemaakt

[Verse 1]
D                               C
Hij was nooit verliefd geweest, zelden verwonderd
D                             C
Hij had nooit gegokt, dus hij was ook nooit bedonderd
D                          C
Om ergens te komen had hij lopen moeten leren
D                        C
Maar om iets te bereiken leerde hij marcheren

G             Dm              F              Fm
Hij is iets geworden, wat hij eigenlijk niet wilde
     C                      G
Zijn wereld verstilde, geen diepgang, geen top
        Dm       F          Fm
Anderen huilden, dansten en lachten
     C                           G
Maar hij stond te wachten en hij wist niet waarop

[Verse 2]
D                           C
Omdat het zo uitkwam is ook hij maar gaan trouwen
               D
Maar hij bleef dromen van vrouwen
              C
Die hij nooit echt heeft gekust
    D                   C
Hij zette zich af tegen zwervers en helden
     D                       C
Maar dat gaf hem zelden maar een ogenblik rust

G             Dm               F       Fm
En tegen zijn angst hielp geen één obligatie
     C                         G
Geen polis, geen aandeel, geen bank dacht meer mee
           Dm    F          Fm
En aan het eind, op zijn crematie
C                             G
Waaide zijn rook zelfs nog met alle winden mee

[Otro]
D
Er is een man laatst doodgegaan
                          Am        G
Die nog geen dag van zijn bestaan tevreden was
           Gm                               D
Maar dat begreep hij pas toen er geen weg terug meer was