Minsan ang isang umaga'y maihahambing
Sa isang kastiyong buhangin
Sakal rupok at 'wag di masaling
Guguho sa ihip nang hangin

Ang alon nang maling pagmamahal
Ang s'yang kalaban niyang mortal
Kapag dalampasiga'y nahagkan
Ang kastilyo ay mabubuwal

Kaya't bago nating bigkasin
Ang pagsintang sumpa
Sa minumutya, sa diwa at gawa
Paka isipin natin kung pag-ibig ay wagas
Kahit pa magsanga ng landas

Minsan dalawang puso'y
Nagsumpaan pag-big nawalang hanggan
Sumpang kastiyong buhangin pala
Pag-ibig na pagsamantala

Minsan dalawang puso'y
Nagsumpaan pag-big nawalang hanggan
Sumpang kastiyong buhangin pala
Pansamantala, luha ang dala
'Yan ang pag-ibig na nangyari sa atin
Gumuhong kastiyong buhangin