Em man jötna ár um borna
þÁ er forðum mik fœdda höfðu
Níu man ek heima, níu íviði
Mjötvið mœran fyr mold neðan

Áðr burs synir bjöðum um ypðu
þEir er miðgarð
Sól skein sunnan á salar steina
þÁ var grund gróin grœnum lauki

Hittusk æsir á iðavelli
þEir er hörg ok hof hátimbruðu
Afla lögðu, auð smíðuðu
Tangir skópu ok tól görðu

Tefldu í túni, teitir váru
Var þeim vettugis vant ór gulli
Unz þrjár kvámu þursa meyjar
Ámátkar mjök ór jötunheimum