Mandáronnos a salvación
En carabelas con ecos das súas cancións
Mandáronnos unha misión
De pel de coiro e caricias de latón

Fixemos onírica a deriva
Escribímoslles unha oda á dor

Berran os que querían calar
Cantan os que nunca cantaron
Bailan os que non poden máis-e
Cantan os que queiran cantar
Berran os que sempre berraron
Bailan os que rompen co chan-e

Aialelalelalé, aialelalelalé
Aialelalelalelá, aialelalelalelá

Estaba escrito
Estaba escrito

O son que nós traemos
Non nos chegou das estrelas
Chegounos das voces, madre
Das que esculpen a pedra

Chegáronnos, madre
Chegáronnos cheas
De verdade
E sen pena