หลบไม่พ้นจริงๆ ยิ่งไม่อยากจะเห็นก็ยิ่งได้เจอ
ภาพของเขาและเธอ อยู่ด้วยกัน
เราไม่น่ามาพบกันเลย เพราะฉันไม่เคยลบเธอไปจากใจ
หนีมาได้ไกลสักเท่าไร สักเท่าไร สุดท้ายก็เจอ

เธอก็คงแค่อยากจะทักคนที่เคยรู้จัก
แค่เพียงเธอยิ้มฉันแทบจะหยุดหายใจ
และจักรวาลของคนเหงา
ที่เคยเข้มแข็งเพียงลำพังมาแสนนาน ก็พังทลาย
ขอเชิญ

ได้โปรดไปไกลๆ สักที
(อธิบายสักเท่าไร เธอคงไม่มีวันเข้าใจ)
จะอยู่ตรงนี้อีกนานมไหม
(ทุกๆ คืนยังคิดถึงเธอเวลาที่นอนหลับตา)
โปรดอย่าอยู่เลยนะรีบไป
(เธอไม่ต้องพยายามในเมื่อเธอเป็นคนบอกลา)
แค่ปล่อย แค่ปล่อยให้เวลา ช่วยเยียวยาฉันเอง

ขอบคุณที่เธอหวังดี ที่ยังเห็นฉันในสายตา
แต่เก็บเอาไว้ดีกว่า
ถ้าเธอห่วงฉันจริงๆ
เธอคงไม่คิดทิ้งกันไปกับใคร
หนีมาได้ไกลสักเท่าไร สักเท่าไร สุดท้ายก็เจอ

เธอก็คงแค่อยากจะทักคนที่เคยรู้จัก
แค่เพียงเธอยิ้มฉันแทบจะหยุดหายใจ
และจักรวาลของคนเหงา
ที่เคยเข้มแข็งเพียงลำพังมาแสนนาน ก็พังทลาย
ขอเชิญ

ได้โปรดไปไกลๆ สักที
(อธิบายสักเท่าไร เธอคงไม่มีวันเข้าใจ)
จะอยู่ตรงนี้อีกนานมไหม
(ทุกๆ คืนยังคิดถึงเธอเวลาที่นอนหลับตา)
โปรดอย่าอยู่เลยนะรีบไป
(เธอไม่ต้องพยายามในเมื่อเธอเป็นคนบอกลา)
แค่ปล่อย แค่ปล่อยให้เวลา ช่วยเยียวยาฉันเอง

(อธิบายสักเท่าไร เธอคงไม่มีวันเข้าใจ)
(ทุกๆ คืนยังคิดถึงเธอเวลาที่นอนหลับตา)
(เธอไม่ต้องพยายามในเมื่อเธอเป็นคนบอกลา)

แค่ปล่อยให้เวลา ช่วยเยียวยาฉันเอง