No barrio das Flores
ollos doces, moños de seda
que lles liban as nádegas
nun bate-las ás de bolboreta.

E se as miran nas pupilas
elas apertan as pernas
co medo de que o sexo
lles caia na verea

As rapazas de Flores
pasean do brazo
e así se transmiten
o seu estremecemento

E pola noite
das teimas van a remolque
ós homes que as sufocan
e quixeran repeler

E pola tarde penden os peitos
sen madurar dos balcóns
e os vestidos empurpúranse
sentíndose espidos.