Güvenme dünyada malým var diye
Acep insan mýyým sorarlar beni
Halimden anlamaz cahiller niye
Her biri bir yandan yorarlar beni

Hoþlar meclisine girdim hoþlandým
Aþkýn ateþine düþtüm haþlandým
Dallarýmda meyve döktüm taþlandým
Ya niçin gövdemden kýrarlar beni

Döndü gitti hak yolunu övenler
Piþman olup dizlerini dövenler
Bir lokmaya nice bana sövenler
Ah Mahzuni diye ararlar beni