D

    Un repoludo gaiteiro
    de pano sedán vestido,
    como un príncipe cumprido,
    cariñoso e falangueiro,
    entre os mozos o primeiro
    e nas ciudade sen par,
    tiña costume en cantar
    aló pola mañanciña

          Estri.
        G           D
    Con esta miña gaitiña
       A               D
    ás nenas hei de engañar.(Bis)
    D A  D      G   D    A    D   G  D   A    D 
    A A A  A  A  la?????.............................A 

    D
    Sempre pola vila entraba
          G        D
    con aquel de señorío
    D
    sempre con puxante brío
          G          D
    co tambor se acompasaba
        G
    e se na gaita sopraba
        A          D
    era tan dóce soprar
    G       A         D
    que ben fixera en cantar
    G   A       D
    aló pola mañanciña

            Estri.

      ( Apartir de aquí es toda igual)


    Todas por el reloucaban,
    todas por el se morrían,
    se o tiñan cerca sorrían,
    se o tiñan lonxe choraban;
    mal pecado  non coidaban
    que n?aquel seu frolear
    tiña costume en cantar
    aló pola mañanciña

          Estri.

    Camiño da romaría
    debaixo dunha figueira,
    cánta meniña solteira
    quérote lle repetía
    y el coa gaita respondía
    por a todas embaucar,
    pois ben fixera en cantar
    aló pola mañanciña

           Estr.
.

    Nas festas, cánto contento
    canta risa das fiadas
    todas, todas namoradas
    deranlle o seu pensamento
    e el que de amores sedento
    quixo a todas engañar
    cando as viu despois chorar
    cantaba nas mañanciñas
       G           D
    Non sexan elas toliñas
       A              D
    non veñan ao meu tocar(Bis)