Nóttin klæðir okkur best
Við vöknum þegar sólin sest
ÞEgar skammdegið er svartast
Skína næturblómin bjartast
Og þau gera það þótt við finnum þau ekki hér
ÞVí þau rifnuðu upp með rótum og standa núna á tveimur fótum
Og blómstra í dömunni sem dansar við hliðiná mér