C G

[Verse 1]
C
Седни кај нашата река и замижи
C                                 G
слушни го гласот на твојте копнежи
G                                   Am
зборувај со тревата под босите стапала
           Dm                    G
признај и’ дека, душтата ти заспала
         C
откако си негова

[Verse 2]

C
Подај им рака на топлите ветрови
C
од ѕвездите над глава венче направи
G                                      Am
шепни му на брегот што никому не си кажала
          Dm                     G
дека во крвта плима не ти надошла
          C
откако си негова

[Chorus]

G7         C      G
Може ли тооој од глуварче
  Am              F
за тебе да направи пролет
       G          F           C
од еден твој збор,  да напише сонет?
        F      G            C
Може ли тој од утринско кафе
     G    Am
да ти исцрта насмев
     F        G             C
Како тогаш, кога место него јас бев


[Verse 2]

C
Подај им рака на топлите ветрови
C
од ѕвездите над глава венче направи
G                                      Am
шепни му на брегот што никому не си кажала
          Dm                     G
дека во крвта плима не ти надошла
          C
откако си негова

[Chorus]

G7         C      G
Може ли тооој од глуварче
  Am              F
за тебе да направи пролет
       G          F           C
од еден твој збор,  да напише сонет?
        F      G            C
Може ли тој од утринско кафе
     G    Am
да ти исцрта насмев
     F        G             C
Како тогаш, кога место него јас бев

[Chours]

G7         C               G
Можеш ли ти да тргнеш со него
  Am              F
без да прашаш каде
            G       F           C
држејќи го за рака, икона да бакнеш?
        F      G            C
Може ли ти да го прзреш светот
     G    Am
за тој да биде среќен?
     F        G               C
Тоа само еднаш бива и никогаш веќе