G
Wij trekken vaak naar vreemde landen
G                        Am
en breken tijdelijk alle banden
Am7                   D7
voor de emotie van de reis.
C                        Am7
We weten heel veel te verhalen
Am7                     D7
en kunnen bonte beelden malen
D7                    G
van Londen, Rome of Parijs.

G
Maar gaan we rustig vergelijken
G
en alles nuchtertjes bekijken
Em                             Am
en zijn we niet door schijn verblind
C                           G
dan komen we vaak tot de conclusie:
Em                        A7
wij zoeken ver naar een illusie
                           D7
die je vlakbij zo dikwijls vindt.

[Chorus]
                       G
Onder de bomen van het plein,
                        D7
daar kan je zo gelukkig zijn,
                          D7
onder het dak van bladerengroen,
                                G
daar bij het hekje van het plantsoen.
                       G
Onder de bomen van het plein,
                         Am
daar ligt een paradijsje klein
                             G
en uit het diepst van mijn gemoed
                           A7
zend ik uit verre land een groet
                 D7     G
aan jou, mijn Rembrandtsplein.


[Verse 2]
G
Ook zit ik hier in verre oorden,
G                                  Am
het is mij zo vreemd, ik zoek naar woorden
Am7                       D7
om uit te spreken wat mij kwelt.
C                   Am7
Vaak in mysterieuze nachten
Am7                     D7
dan zit ik eenzaam in gedachten
D7                             G
terwijl het verleden langs mij smelt.

G
Ik zie weer voor mijn geest verschijnen
G
de plekjes die nu gaan verdwijnen
Em                       Am
terwille van het stadsverkeer.
C                         G
Maar laat een plekjes ongeschonden
Em                           A7
waaraan veel dierbaars is verbonden
                     D7
uit mooie uren van weleer.

[Chorus]
                       G
Onder de bomen van het plein,
                        D7
daar kan je zo gelukkig zijn,
                          D7
onder het dak van bladerengroen,
                                G
daar bij het hekje van het plantsoen.
                       G
Onder de bomen van het plein,
                         Am
daar ligt een paradijsje klein
                             G
en uit het diepst van mijn gemoed
                           A7
zend ik uit verre land een groet
                 D7     G
aan jou, mijn Rembrandtsplein.