Am  Em
Am  Em


[Verse 1]
       Am                          C
Ik was klein en ons tuintje was de wereld,
    Dm              G             C    E
Een zandbak met een schutting eromheen.
      Am                               Dm
Wat erachter was, dat mocht ik zelf verzinnen:
    G                             C              E
Een grote tuin vol bloemen en een zon die altijd scheen.


[Verse 2]
       Am                          Dm
En dat bleef zo al ontdekte ik ook later,
       G                                C    E
Dat er niets was dan wat onkruid en wat puin.
        Am                                  Dm
Want de werkelijkheid heeft immers niets te maken,
        G            C            E
Met die zelfbedachte echte bloementuin.


[Chorus 1]
       A                               F#m
Van de wereld was die schutting wel ’t einde,
         A                          F#m
Van mijn eigen wereld was hij het begin.
   Bm                 E
En daar bleef ik in geloven,
      D     E     Am  Em
Tegen beter weten in.


[Interlude]
Am  Em


[Verse 3]
          Am                     C
Op het lyceum zat ik jarenlang gevangen,
        Dm           G             C    E
Als een vreemde vage vlinder in de klas.
        Am                               Dm
In mijn dagboek schreef ik wilde toekomstdromen,
     G                   C             E
Want na het eindexamen begon het leven pas.


[Verse 4]
       Am                        Dm
En al liep ik later eenzaam vele blauwtjes,
       G                        C    E
Ergens op een koude kamer in de stad.
        Am                          Dm
Ik wist zeker: morgen zou 't echt beginnen,
    G             C              E
Het grootse leven dat ik voor me had.


[Chorus 2]
        A                             F#m
Het van vroeger was vandaag altijd ’t einde,
         A                                  F#m
Van iets beters en iets nieuws steeds het begin.
   Bm                 E
En daar bleef ik in geloven,
      D     E     Am   Em
Tegen beter weten in.


[Interlude]
Am  Em


[Verse 5]
      Am                                 C
En zo kwam ik steeds bij weer een nieuwe schutting,
        Dm              G          C    E
Met daarachter weer een ander paradijs.
   Am                                 Dm
En steeds bleek dat weer een veld vol distels,
      G                      C                    E
En zo werd ik langzaam ouder en heel erg langzaam wijs.


[Verse 6]
        Am                               Dm
Maar al ben ik dan toch wat men noemt volwassen,
   G                             C    E
En schuttingen, daar kijk ik overheen.
           Am                       Dm
Wanneer ze zeggen: eens wordt alles anders,
   G               C           E
En eens dan worden alle mensen een.


[Chorus 3]
              A                     F#m
En er is geen einde aan het laatste einde,
        A                       F#m
Er is alleen een eeuwig nieuw begin.
    Bm                        E
Dat zal ik dan onmiddellijk geloven,
      D     E     Am
Tegen beter weten in.


[Otro]
              A                     F#m
En er is geen einde aan het laatste einde,
        A                       F#m
Er is alleen een eeuwig nieuw begin.
    Bm                  E
Dat zal ik altijd wel geloven,
      D     E     A D E A
Tegen beter weten in.