As it libben wer ûntspringt oan de kâlde, deade grûn
As de fûgels harren wjukken wer slagge yn it rûn
As de reinbôge ferskynt en de hazze springt troch de bosk
Dan is Eastre dêr en sy bringt ús har ljocht

Nei't de folle moanne ferskynt, lôget it maaitiidsfjoer
De minskeman sil dûnsje, hiel Midgard is oerstjoer
Us ikkers sille folstean, mei koarten kleurje hja grien
Us bisten wurde drachtich, in seine foar eltsenien

Eastre bring ús ljocht
Eastre bring ús libben
Foar dy it maaitiidsfjoer
Ferskyn hjir yn ús midden