E      022100
Em     022000
G      320003


Intro: 
Asus2  Bm/A  
Bm7/A  Asus2

Asus2                       Bm/A
 Ik zit op een stoel, mijn moeder ligt op bed
Bm7/A                     Asus2
 En de morfine doet zijn werk
       Asus2                 Bm/A
 Haar tijd is voorbij, maar nog niet helemaal
       Bm7/A                            Asus2
 Voor dood gaan is ze net nog iets te sterk

             G       Em            A
 Toen ze me zei dat ze het op wou geven
              G           Em                  A
 Wist ze dat zeker en ik was er nog niet aan toe
          Bm                             E
 Want ze hecht altijd zo koppig aan het leven
        Bm                                     E
 En nu zei ze "ach joh laat maar, ik heb geen zin meer ik ben moe"

Asus2                         Bm/A
 Ik zit op een stoel en mijn moeder ligt op bed
  Bm7/A                     Asus2
 Buiten is de zon net op gegaan
     Asus2                      Bm/A
 Ik kijk naar haar handen, versleten, opgezet
                Bm7/A                       Asus2
 Ze heeft haar leven lang het huishouden gedaan

             G                  Em     A
 Mijn moeder is nog van de generatie vrouwen
             G                  Em                 A
 Van voor de oorlog en van een mens krijgt niks cadeau
              Bm                           E
 Ze werd ontslagen destijds toen ze ging trouwen
           Bm                                      E
 Maar dat gold voor alle vrouwen toen Harrie, dat was toen eenmaal zo

Asus2                         Bm/A
 Ik zit op een stoel en mijn moeder ligt op bed
       Bm7/A                   Asus2
 Haar borst gaat rustig op en neer
           Asus2                  Bm/A
 Ze is er heel mijn leven lang altijd voor mij geweest
     Bm7/A                      Asus2
 Nog even en dan is ze er niet meer

       G                Em               A
 Toch weet ze me zelfs nu nog troost te geven
             G           Em                A
 En laat me zien aan het eind van haar bestaan
          Bm                                E
 Dat een mens zielsveel kan houden van het leven
              Bm                                    E
 Maar aan het eind klaarblijkelijk ook in staat is rustig dood te gaan

Asus2                       Bm/A
 Ik zit op een stoel, mijn moeder ligt op bed
Bm7/A                     Asus2
 En de morfine doet zijn werk
        Asus2           Bm/A       
 Ze is bijna daar waar ze graag wezen wil
            Bm7/A                            Asus2
 Maar voor dood gaan is ze net nog iets te sterk
Bm7/A                     Asus2
 En de morfine doet zijn werk

Asus2  Bm/A
Bm7/A  Asus2
Asus2  Bm/A
Bm7/A  Asus2
Bm7/A  Asus2
Bm7/A  Asus2