Τι να σου πω κι εγώ σε σκέφτομαι
μπαίνεις στο νου μου σαν το φύσημα του ανέμου
είναι τρελό μα κάπου εύχομαι
να μη σε γνώριζα καλύτερα ποτέ μου

Μπορεί και να’φτανα μαζί σου ως τ’ αστέρια
αν την καρδιά μου δεν ζεσταίναν άλλα χέρια

Αν είχες έρθει πιο νωρίς
δε θα μας χώριζε κανείς
εγώ θα σ’άφηνα να κλέψεις τη ψυχή μου
θα’ μασταν ένα τώρα εμείς
και θα σ’ αγκάλιαζα χωρίς να με διχάζουν
η καρδιά κι η λογική μου
Αν είχες έρθει πιο νωρίς
μεσ’τη ζωή μου

Τι να σου πω το παραδέχομαι
μεσ’ το μυαλό μου με φιλιά σ’ αιχμαλωτίζω
κι έτσι τολμώ να σ’ονειρεύομαι
αλλά αποφεύγω από κοντά να σ’αντικρίζω

Θα’ χαμε τόσα εμείς οι δυο να μοιραστούμε
αν δεν αργούσαμε στο δρόμο να βρεθούμε

Αν είχες έρθει πιο νωρίς
δε θα μας χώριζε κανείς
εγώ θα σ’ άφηνα να κλέψεις τη ψυχή μου
θα’μασταν ένα τώρα εμείς
και θα σ’αγκάλιαζα χωρίς να με διχάζουν
η καρδιά κι η λογική μου
Αν είχες έρθει πιο νωρίς
μεσ’τη ζωή μου